© RelaxSphere

Misschien herken je het: de stem in je hoofd die fluistert dat je te veel bent. Te luid, te emotioneel, te veeleisend. Die stem die zegt dat je moet glimlachen, ook als je boos bent. Dat je aardig moet zijn, ook als iemand je grenzen overschrijdt. Dat je klein moet blijven, ook als je groot wilt leven.
Voor steeds meer vrouwen is die stem niet langer de waarheid. Ze ontdekken iets wat generaties voor hen kenden maar vergaten door te geven: dark feminine energy.
Ze verschijnt op TikTok-video’s met zwarte zijde, tarotkaarten en scherpe blikken. In boeken over schaduwwerk en godinnen. En in de levens van vrouwen die besloten te stoppen met pleasen. “Dark feminine energy” is geen hype, maar een fluistering van iets ouds dat opnieuw vorm krijgt.

Licht en donker
Waar de “light feminine” eigenschappen als zorgzaamheid, zachtheid en ontvankelijkheid belichaamt, staat dark feminine energy voor rauwe kracht, sensualiteit, grenzen stellen en mysterie. Het is de energie van de vrouw die haar woede durft te voelen, haar verlangens erkent en zich niet langer laat temmen.
Denk aan die momenten dat je je intuïtie negeerde omdat het ‘irrationeel’ zou zijn. Of dat je automatisch ‘sorry’ zei als iemand tegen jou aanliep. Dark feminine energy is wat er gebeurt als je die patronen doorbreekt. Als je stopt met je ongemak wegrationaliseren. Als je je seksualiteit claimt zonder schaamte.

Een vergeten kracht
Het concept vindt zijn wortels in spirituele tradities, mythologie en Jungiaanse psychologie. Denk aan de oerkracht van de Hindoegodin Kali, die zowel vernietigt als bevrijdt. Of Lilith, de eerste vrouw in sommige joodse teksten, die weigerde zich te onderwerpen aan Adam en het paradijs verliet. Niet uit zonde, maar uit autonomie.
Volgens Jung vertegenwoordigt de ‘schaduw’ alles wat we in onszelf onderdrukken of verbergen, vaak omdat het sociaal onwenselijk is. Bij vrouwen is dat vaak boosheid, seksuele kracht of intuïtieve wijsheid. Het schaduwwerk (het bewust omarmen van deze verdrongen delen van jezelf) vormt het hart van dark feminine energy.
Wanneer heb jij voor het laatst gezegd wat je écht dacht? Wanneer heb je je woede volledig gevoeld, zonder haar meteen weg te drukken met begrip voor de ander? Die momenten van werkelijke authenticiteit, dat is waar deze energie leeft.

“Ze is ongrijpbaar en ongegeneerd zichzelf. Ze schuwt de duisternis niet, want daar woont haar waarheid. In een tijd waarin spiritualiteit, feminisme en zelfontwikkeling steeds vaker samenvloeien, duikt één term opvallend vaak op: dark feminine energy.”

Waarom nu?
De heropleving van deze energie komt niet uit het niets. In de nasleep van #MeToo, wereldwijde burn-outgolven en de pandemie groeit het besef dat de traditionele vrouwelijkheid — lief, zorgzaam, altijd beschikbaar — niet meer werkt.
Je kent het misschien als dat gevoel van uitputting na een dag voor iedereen zorgen, behalve jezelf. Die knagende leegte na jaren van jezelf wegcijferen. Het besef dat je bent verdwenen in de rollen die je speelt: dochter, partner, moeder, collega. Maar wie ben je eigenlijk?
Dark feminine energy biedt geen kant-en-klare oplossing. Ze daagt uit, confronteert. Ze vraagt welke delen van jezelf je hebt verstopt. Wie ben je als je je niet langer schaamt voor je kracht?

“Ze vraagt niet om toestemming om te bestaan. Haar kracht ligt niet in wat ze verbergt, maar in wat ze durft te tonen. Ze is de vrouw die stopt met verontschuldigen voor haar intensiteit en begint te leven vanuit haar waarheid.”

Rituelen en realiteit
Voor sommigen manifesteert dark feminine energy zich in spiritualiteit, zoals maanrituelen, schaduwwerk, dans, tantra of werk met archetypes (de universele patronen en beelden die in ons onderbewustzijn leven). Anderen vinden haar in therapie, lichaamswerk of in het simpelweg leren “nee” zeggen zonder uitleg.
Het kan zo eenvoudig zijn als:
– Je intuïtie serieus nemen, ook als anderen het wegwuiven
– Stoppen met glimlachen als je boos bent
– Je verlangens uitspreken zonder je ervoor te verontschuldigen
– Ruimte innemen in gesprekken, in bed, in het leven

De vorm varieert, maar de essentie blijft hetzelfde, namelijk terugkeren naar jezelf, en dan helemaal, niet alleen het wenselijke deel.
Toch is er ook kritiek. In de commercie is de term soms ontdaan van zijn diepte. Op Instagram betekent “dark feminine” soms simpelweg: sexy kleden en “bad bitch energy” uitstralen. Empowerment als esthetiek, niet als proces.
Maar échte dark feminine energy gaat dieper. Het gaat niet om het spelen van een rol, het gaat om het loslaten van alle rollen en jezelf tegenkomen in wat overblijft.

Geen trend, maar een herinnering
Dark feminine energy is niet nieuw. Ze is eeuwenoud, vaak verstoten, soms gevreesd. Ze zat in de vrouwen die als heks werden verbrand, in de mystica’s en in de kunstenaressen die zich niets aantrokken van de regels. Vandaag keert ze terug. Niet om te overheersen, maar om te herstellen wat verloren is gegaan.
Het is geen energie die je aanzet als een schakelaar. Ze vraagt om vertraging. Om voelen. Om jezelf aankijken in het donker en daar iets vinden waarvan je niet wist dat je het kwijt was.
Misschien merk je haar al in kleine momenten, zoals die keer dat je niet terug schreef uit beleefdheid. Toen je je mening gaf zonder eerst te checken of iedereen het ermee eens was. Het moment dat je je lichaam voelde zonder er iets aan te willen veranderen.
Misschien is dat de werkelijke uitnodiging van deze energie. Om te stoppen met streven naar een betere versie van jezelf en in plaats daarvan te zakken in alles wat je al bent. Ook het ongepolijste, het ontembare en je authentieke zelf.