Ik ben Eva Krap, en ik ben nieuwsgierig naar verhalen. Naar wat mensen drijft. Naar waarom we doen wat we doen, en waarom sommige dingen blijven knagen terwijl andere ons juist hoop geven. Ik schrijf over wat me raakt in het nieuws, in gesprekken en in het dagelijks leven. Over wat zichtbaar is, en wat zich afspeelt onder de oppervlakte. Soms zijn dat zware onderwerpen. Soms kleine, luchtige observaties.

Want weet je wat ik geloof? Dat we elkaar vaak beter kunnen begrijpen dan we denken. Dat er onder al dat oordelen en die verdeeldheid gewoon mensen zitten die hun best doen. Die worstelen met allerlei zaken. En tegelijk zie ik overal om me heen ook hoop. Mensen die iets moois doen. Die kiezen voor solidariteit. Die hun stem gebruiken.

Je vindt hier dan ook van alles. Van columns die je aan het lachen maken tot achtergrondverhalen die je aan het denken zetten. Over wat ons verbindt en wat ons verdeelt. Over mensen die gewoon doorgaan, ook als het moeilijk is.
Maar altijd met de vraag: wat gebeurt hier eigenlijk? En wat betekent dit voor de mensen die het meemaken? Soms gaat dat ook over de binnenwereld; over zingeving, veerkracht en de manieren waarop we proberen betekenis te vinden te midden van chaos.
Want daar gaat het uiteindelijk om: elkaar zien. Zo kunnen we ruimte maken voor verhalen die anders onzichtbaar blijven.