-
Democratie. Wat een prachtig woord. Het rolt bijna statig van je tong, vol belofte en burgerplicht. Afgelopen woensdag mochten we er weer aan: stemmen. En op zich zou je denken dat het allemaal wel meevalt. Je krijgt een biljet zo groot als een bedlaken, een rood potlood, en dan wandel je dat hokje in. Hoe…
-
© Nika_Akin Er is iets fascinerends aan mensen die verdwijnen. Niet op een dramatische manier als in een true crime documentaire of een mysterie dat opgelost moet worden. Maar mensen die we niet kunnen vinden. Die geen digitale voetafdruk hebben, die niet op te zoeken zijn, van wie we niet weten waar ze zijn of…
-
© CristiYor Er is iets eigenaardigs aan de hand met zichtbaarheid. We leven in een tijd waarin meer mensen dan ooit hun gezicht, hun gedachten en hun dagelijkse beslommeringen delen met de wereld. Miljoenen gezichten komen dagelijks voorbij op schermen. We weten van elkaar wat we eten, waar we heen gaan, wat we denken over…
-
© CDD20 We vergissen ons graag met overtuiging. Want twijfelen voelt gevaarlijker dan ongelijk hebben. Ik heb het geluk gehad dat ik als journalist opgeleid ben. En de belangrijkste les die ik daar leerde was: “Dat weet ik niet, maar dat ga ik uitzoeken.” Die zin werd geen nederlaag, maar een belofte. Een begin in…
-
Er is weinig zo eenzaam als iets meemaken wat niet past in het wereldbeeld van de ander. Het begint vaak klein. Een kind dat ’s nachts beneden iets hoort, iets wat niet de vertrouwde klank is van het huis dat zich nestelt voor de nacht, maar iets anders, iets dat niet klopt. Het kind rent…
-
Al maanden schrijf ik over het helen van vrouwelijke kracht, maar ook over hoe diep deze beschadigd is geraakt. Sommigen noemen het de collectieve vrouwenwond, anderen de heksenwond. Hoe je het ook noemt, steeds meer vrouwen worden zich ervan bewust dat er een ongekende kracht eeuwenlang heeft liggen sluimeren. Dat we iets oerouds zijn kwijtgeraakt…
-
Hij liep langzaam over het land, een gegaffeld takje van hazelaar losjes in zijn handen. Af en toe bleef hij staan, sloot zijn ogen, luisterde naar iets dat anderen niet konden horen. Dan stapte hij verder, totdat het takje plotseling naar beneden wees, alsof een onzichtbare kracht het naar de grond trok.“Hier,” zei hij eenvoudig.De…
-
© Hannerup De oude boer keek op van zijn werk wanneer de zwaluwen laag vlogen. Niet omdat hij het mooi vond – hoewel dat ook zo was – maar omdat hun vlucht hem vertelde dat er regen kwam. Over een uur, misschien twee. Tijd genoeg om het hooi binnen te halen, de was van de…
-
Er staat een oude eik in het Noord-Hollands Duinreservaat met een stam zo breed dat drie volwassenen elkaar nauwelijks kunnen omhelzen. Wandelaars lopen er dagelijks voorbij, maken misschien een foto, en lopen door. Voor hen is het een mooie boom. Maar voor onze voorouders zou dit een orakel zijn geweest, een levend archief, een wijze…